Vefayı neyle doldurabiliriz. Bağlılık,minnettarlık,sözünde durmak dostluğu sürdürmek, sadakat sahibi olmak, ahlakın, dinin,aklın yapılmasını gerekli gördüğü şeyleri yapmak sevgi ve hoşgörü ile yaşamı doldurmak diyebilirmiyiz.?
14 şubat sevgililer günü bizler hepimiz sevdiklerimizi herhalde bu günü ayırmıyoruz .Anneler,babalar değişik meslek grupları başlığı ile belirli günler kapitalist harcama ortamları doğurmak gibi geliyor bana.Ama yinede aklına gelmiyenlere bir ikaz oluyor.
Vefa başlangıç noktası sevginin ilk sahibi kul olarak
bizden yaradan kainatın kudret sahibi Cenab-ALLAH a,ve alemlerin efendisi Hazret-i Peygambere olandır.Akabinde büyüklerimize anaya,babaya.es,dost,akraba, arkadaş ,yoldaş, kardaş candaş zincirleme vefa devam eder,kesilirse vefasızlık örneği olur.Bir vefasızlık örneğine kıssa ile bakalım;
Fırtınalı bir kıs günüydü. Bir çoban keçilerini bir mağaraya sürdü.Mağarada pek çok yaban keçisi bulunuyordu.Çoban ,kendi keçilerini yalnız başlarına ve ac bırakarak,yanındaki bütün samanı yaban keçilerine yedirdi.Böylece ,fırtına dinip hava açınca yaban kecilerinin ise kendi sürüşüne katacağı hırsına kapıldı. Ama kar dinip fırtına durduğunda, bütün yabancı keçilerin kaçıp ormana gittiklerini, bakımsız kalan evcil keçilerin ise,açlıktan tamamen öldüklerini gördü. Evet yaşamın her safhasında sosyal,ticaru,siyasi ilskileri menfaat ve çıkar için yeni çakma dostlar uğruna vefasızlık edip eski dostları ilşkileri feda edenler bir süre sonra hem yeni ,hem eski dostlar karşısında çevresinde nasıl kalırlar?
Vefa , es,dost, akrabaları bir yana bırakıp feda edip yeni dostlar girişimler vefasızlığa yol açar. Eski yeni vefa birlikteliği ise sevgililer topluluğunu doğurur.
Vefa,dostlukta ,bağlılıkta sebat etmek,yaptığın iyiliği az görmek unutmak,sana yapılan iyiliği bilmek vefadandır. Vefa hayatta iken olduğu gibi,ahirete göç etmiş büyüklerimiz ve kardeşlerimiz için yapılan dua ve yakınları ziyaret etmek ve hatırlamaktır.
Sevgiye giden yol VEFADAN geçer. Adalet, liyakat, saadet hepimiz için. Selam ve dua ile.
