Virüs artık hayatımızın en vazgeçilmez parçası oldu.
Yüzümüzde maskeler, selamlaşmalar, dost ziyaretleri, sosyal etkinlikler..
Her ne kadar normalleşme sürecine girmiş olsakta virüsün hayatımızdan henüz çıkmadığını bilmemiz ve bunun farkında olmamız gerekiyor.
Elbette tüm bu hayatsal telaşları özledik.
Ancak son dönemde artan vaka sayıları bize yeniden gösterdi ki, virüs tehlikesi ilk günkü kadar yaygın olmasa da devam ediyor.
Polatlı caddelerine şöyle bir baktığımızda hala maskesiz, sosyal mesafeden bi haber insanlarla dolu.
Oysa yine her gün virüse yakalanan insanların da diğer yandan bu pervasızlıklara rağmen yanı başımızda!
İnsanlar ölüyor, insanlar yakınlarını kaybediyor, insanlar hastanelerde can mücadelesi veriyor!
Oysa her yanımız virüse aldırış etmeyen insanlarla çevrili.
Galiba başımıza gelene kadar umursamıyor aldırış etmiyoruz..
Taki ucu bize dokunana kadar.
Neden kendi hayatımızı riske atıyoruz?
Neden başka insanların hayatını tehlikeye atıyoruz?
Çok geç olmadan önlemlerimizi alalım.
Virüsü yenelim!
