Rize, Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan bir il ve bu ilin merkez ilçesidir. Rize, kendine özgü doğal güzellikleri, tarihi ve kültürel zenginlikleri ile ünlüdür. Rize'nin en kalabalık ilçeleri şunlar olabilir:

Rize'nin En Kalabalık İlçeleri

Merkez: Rize, Türkiye'nin Doğu Karadeniz bölgesinde bulunan bir il merkezidir. Tarihi Pontus bölgesinin doğu kısmında yer alır ve Osmanlı döneminde Lazistan Sancağı'na bağlıydı. Şehir, doğuda Çayeli ve Güneysu, güneyde İkizdere, batıda Derepazarı ve Kalkandere, kuzeyde ise Karadeniz ile çevrilidir. Rize'nin 2009 yılına göre nüfusu 96,503 kişidir. Nüfusu, 1927'de 14,000 civarındayken, 1990'da 52,743, 2000'de 78,144 ve 2007'de 94,800'e yükselmiştir. Şehir, Türkiye'nin Karadeniz kıyısında, muhteşem doğal güzelliklere sahip bir bölgesinde yer almaktadır.

Yıl Merkez Nüfusu Erkek Nüfusu Kadın Nüfusu
2022 152.056 74.296 77.760
2021 150.414 73.772 76.642
2020 148.735 72.945 75.790
2019 147.411 72.025 75.386
2018 141.143 68.673 72.470
2017 147.317 72.425 74.892
2016 145.739 71.698 74.041
2015 143.461 70.654 72.807
2014 141.250 69.435 71.815
2013 139.150 68.963 70.187
2012 141.524 70.246 71.278
2011 139.416 69.398 70.018
2010 137.143 67.911 69.232
2009 135.148 67.209 67.939
2008 132.123 65.454 66.669
2007 133.258 65.805 67.453

Çayeli:

Çayeli, Rize iline bağlı bir ilçedir. Eski adı Mapavra veya Mapavri olarak bilinir. 1854 tarihli Kiepert haritasında "Mapavra" olarak geçer. Bazı kaynaklara göre, "Mapavri" Lazca bir kelime olup "Efendiler, rahipler" anlamına gelir. Diğer yandan Lazca "pavri" kelimesi "yaprak," Mapavri ise "yapraklı yer" anlamına gelebilir. Bu yer adı bölgenin bitki örtüsüyle ilişkilendirilmiş olabilir.

Eski çağlarda Mapavra, Kolhis kültür alanında ve eski Lazlar'ın yaşadığı bir bölgede bulunuyordu. Roma İmparatorluğu'nun egemenliği altına girdiği MS 1. yüzyıldan itibaren, Laz Savaşları'nın sonuçlarıyla Roma/Bizans İmparatorluğu'nun Karadeniz sahilindeki son yerleşim yeri haline geldi. 1204 yılında Bizans İmparatorluğu'nun geçici olarak çöküş yaşadığı dönemde Trabzon İmparatorluğu kurulduğunda Mapavra/Mapavri, Rum egemenliğinin doğudaki son sığınağı olarak kaldı. 1461 yılında II. Mehmed (Fatih), Trabzon devletini Osmanlı topraklarına dahil ettiğinde ise bu bölge Türk yönetimine geçti. Yaklaşık 50 yıl boyunca Mapavri, Osmanlı Devleti'nin Karadeniz sahilindeki sınır noktası olarak kaldı.

1622 yılında Abaza korsanları tarafından saldırıya uğradı ve yağmalandı. 1935 yılındaki nüfus sayımına göre, Çayeli o dönemde Çoruh Vilayeti'nin Rize kazasına bağlı bir nahiyeydi ve Yenipazar köyü bu nahiyenin idari merkeziydi. Mapavri 1944 yılında Çaybaşı adıyla ilçe haline geldi, daha sonra ise adı Çayeli olarak değiştirildi. İlçede köy adlarının büyük bir kısmı Rumca'dır, ancak az sayıda Lazca ve Hemşince köy adları da bulunur. 20. yüzyılın başlarına kadar ise Türkçe köy adı kaydı tutulmamıştır. Mapavri, 1940 yılında aynı idari konumunu korudu, bu dönemde Mapavri nahiyesi 23 köyden oluşuyordu.

Çayeli, Rize'nin tarihi ve kültürel zenginliklerine ev sahipliği yapmaktadır. İlçe, doğal güzellikleri ve tarihî izleriyle dikkat çeker. Tarihi yerler ve doğal yaşamı koruma alanları ziyaretçilere cazip seçenekler sunar.

Yıl Çayeli Nüfusu Erkek Nüfusu Kadın Nüfusu
2022 42.865 21.522 21.343
2021 43.478 21.842 21.636
2020 43.801 22.012 21.789
2019 44.351 22.230 22.121
2018 44.304 22.063 22.241
2017 42.356 21.012 21.344
2016 42.022 20.875 21.147
2015 41.916 20.855 21.061
2014 42.450 20.947 21.503
2013 42.143 20.863 21.280
2012 42.206 20.790 21.416
2011 42.030 20.652 21.378
2010 41.250 20.292 20.958
2009 41.333 20.327 21.006
2008 42.282 21.029 21.253
2007 42.109 20.851 21.258

Ardeşen:

Ardeşen, Rize iline bağlı bir ilçedir. İl merkezine 45 km mesafede yer almaktadır. İlçenin toplam yüzölçümü 743 km²'dir ve 1 belde, 42 köy ve Tunca Beldesi'ne bağlı 28 mahalleden oluşmaktadır. Ardeşen, doğuda Fındıklı, batıda Pazar, güneyde Altıparmak Dağları ve kuzeyde Karadeniz ile çevrilidir. İlçenin kıyı uzunluğu yaklaşık 10 km'dir.

Ardeşen, genellikle ılıman bir iklime sahiptir ve dört mevsim boyunca yağış almaktadır. Ortalama sıcaklık yaklaşık 15 derecedir. İç kesimlere doğru iklim biraz daha sertleşebilir.

Milli Savunma Bakanı Güler'den Ramazan Bayramı mesajı Milli Savunma Bakanı Güler'den Ramazan Bayramı mesajı

Ardeşen'in sarp ve engebeli arazisinin büyük bir kısmı ormanlarla kaplıdır. İlçe topraklarının yaklaşık %10'u tarım için elverişlidir ve burada başlıca ürün olarak çay yetiştirilmektedir. Ayrıca fındık, kivi, mısır gibi ürünler de ilçede yetişir, ancak çoğunlukla yerel tüketim içindir. Ardeşen'de yapılan hayvancılık genellikle aile ihtiyaçlarına yöneliktir.

1993 yılında kurulan ASİLSAN, Ardeşen'de bulunan Türkiye'nin ilk özel silah fabrikasıdır. Bu fabrika, süregelen silah üretimini yasal bir çerçeveye oturtma amacıyla kurulmuştur.

Ardeşen'in en büyük akarsuyu Fırtına Deresi'dir ve bu dere boyunca rafting gibi açık hava aktiviteleri yapılmaktadır. Ayrıca Ardeşen, Tabrika Yaylası gibi pek çok yaylasıyla da ünlüdür.

Tarihsel olarak Ardeşen, 1846 yılına ait belgelerde "Ardaşen" (Ermenice: Արտաշեն) olarak geçmektedir. Ardeşen, 1916 ile 1918 yılları arasında Ruslar tarafından yönetilmiştir. Daha önce Pazar'a bağlı bir bölge olan Ardeşen, 1 Mart 1953 tarihinde ilçe statüsü kazanmıştır. İlçede tarihi camiler, kiliseler, kemer köprüler ve evler bulunmaktadır. Ayrıca Seslikaya Köyü'nde yer alan Hasan Dede (Efendi) Türbesi (1890), önemli tarihi eserlerden biridir.

Yıl Ardeşen Nüfusu Erkek Nüfusu Kadın Nüfusu
2022 42.572 21.267 21.305
2021 42.542 21.250 21.292
2020 42.395 21.143 21.252
2019 41.106 20.500 20.606
2018 41.084 20.548 20.536
2017 40.640 20.298 20.342
2016 40.669 20.290 20.379
2015 40.278 20.073 20.205
2014 40.478 20.064 20.414
2013 40.109 19.854 20.255
2012 40.341 19.949 20.392
2011 40.700 20.092 20.608
2010 39.660 19.509 20.151
2009 39.417 19.441 19.976
2008 39.001 19.183 19.818
2007 38.524 18.972 19.552

Ancak bu sıralama zaman içinde değişebilir ve güncel nüfus verilerine dayalı olarak farklılık gösterebilir. Rize'nin en kalabalık ilçeleri hakkında en güncel bilgilere Rize İl Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü veya Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) gibi resmi kaynaklardan ulaşabilirsiniz.

Editör: ÖMER YILDIZCI