Besicilerin yaşadığı atık sorunlarıyla ilgili olarak, konunun paydaşlarıyla ortak bir çözüm arayışı başladı. Polatlı İlçe Başkan Yardımcısı Onur Erdoğan, Meclis Üyeleri Sami Özer ve Orhan Bozdağ, Ardahan Besiciler Dernek Başkanı Engin Akıl ile birlikte biyogaz tesislerini ziyaret ederek sorunları yerinde inceledi ve istişarelerde bulundu. Ziyarette, yarım kapasite ile çalışan ya da hiç çalışmayan biyogaz tesislerinin karşılaştığı sorunlar detaylı bir şekilde ele alındı. Bu tesislerin etkin bir şekilde çalışabilmesi için gerekli çözüm önerileri ve iyileştirme planları üzerinde görüşmeler yapıldı.
Lagünlerin arıtılarak hem çiftçilere sulama suyu olarak sunulması hem de buradan elde edilecek gübrenin ekonomiye katkı sağlaması amacıyla yürütülen çalışmalar hakkında bilgi verildi.
Polatlı Ak Parti Meclis Üyesi Orhan Bozdağ konuya ilişkin yaptığı açıklamada şu ifadeleri kullandı.
‘’Polatlı et üretiminde Türkiye’de çok önde gelen bölgelerden bir tanesi. Daha önceden Çubuk’ta idi bu tesisler daha sonra Ankara’nın dışına taşınmasıyla Polatlı’ya geldi. Büyükbaş hayvanlar günlük 1.2 kilogram et üretiyor ve bunun karşılığında dışkıda üretiyor. Bu dışkıyı yok etmenin birçok yöntemi var ama ekonomiye katkısı olacak olan yöntemi biyogaz tesisleridir.
Et üretiminde en önemli şeylerden birisi de hayvanın refahı, yani yemi iyi olacak, suyu iyi olacak yaşadığı yer iyi olacak. Yaşadığı ortamın temiz olması gerekiyor. O dışkının da ordan uzaklaştırılması gerekiyor. İlk biyogaz tesisi açıldığında Polatlı’da, hayvan gübrelerini almak için para veriyorlardı. Çünkü hayvan gübresi çok kıymetli bir şey. Daha sonra birçok biyogaz tesisi açıldı. Biyogaz tesisleri çalıştığı kadar kar edebiliyor. Ne kadar çok hayvan gübresi alırlarsa o kadar çok elektrik üretebilirler yani makineler çalışır.
Şimdi hayvanların oluşturduğu bir atık var, bu atıklarla işlenip elektrik üretiliyor sonra bu üretip sonrası oluşan bir lagün var. Şimdi asıl problem burada başlıyor. Tesisler yüzde yüz kapasite ile çalışacak ki kar edecek. Biyogaz tesisleri bu dışkıları alıp belli proseslerden geçirip gaz haline getiriyor. Bu gazlar makinaları çalıştırıyor ve elektrik üretiliyor. Dışkıdan bu işlemler sonrası gaz miktarı azalınca bir lagün ortaya çıkmış oluyor. Bu lagün toprağa döküldü zaman çok kıymetli bir gübre haline geliyor.
Bizim biyogaz tesislerini ziyarete gitmemizin sebebi de şuydu: Tesisler bu gübreleri yeteri kadar almamaya başladığı zaman sorun çıkmaya başlıyor. Et üretim tarafında sorun oluşmuş oluyor. Besiciler atıkların uzaklaştırılması gerektiğini söylüyor, biyogaz tesisleri ise dışkıyı alıp elektrik üretimini gerçekleştiriyor. Bu çıkan lagünleri ya tarlalara dökmeleri lazım yada belli proseslerden tekrar geçirilip ekonomiye katılması lazım. Burada şöyle bir sıkıntı oldu. Oralarda çok büyük yatırım alanları olmasına rağmen bir arıtma tesisi yapılmamış ve bu lagünler belirli kapasitesi olan havuzlarda bekletiliyor. Kapasitenin üstüne çıktığı zaman tekrar elektrik üretimi yapamıyor. Sebebi lagünü dökecek yer yok. Biyogaz tesisleri lagünleri tarlaya döktüğünde ciddi cezalar kesilmiş. Biyogaz tesisleri de üretmemek daha karlı geldiği için duruyorlar. Bizde bunlarla alakalı biyogaz tesisleri ile görüşmeye gittik. Bir tane biyogaz tesisinin motoru yandı, bir tanesinin kapandığını gördük, bir tanesi yüzde 70 kapasiteli, bir tanesi de yüzde 90 kapasiteli çalıştığını gördük. Bunlarla da istişarelerde bulunduk. Bizim şöyle bir düşüncemiz var, bu bölgede biyogaz tesisleri birbirine çok yakın. Bu bölgeye yapılacak olan bir tane arıtma tesisi biyogaz tesislerinin yüzde yüz kapasite ile çalışmasını sağlar. Yüzde yüz kapasite ile çalışması demekte hayvan dışkısının dışarı atılmaması demek.’’
