Manisa ilinin iklimi iç Anadolu ve Ege iklimlerinin etkisi altındadır, bu nedenle ilçeler arasında sıcaklık farkları olabilir. Manisa'nın en sıcak ve en soğuk ilçeleri mevsime ve yılın belirli dönemlerine göre değişebilir. Ancak genel olarak Manisa'nın bazı ilçeleri sıcak yazları ve ılıman kışlarıyla dikkat çekerken, bazıları daha soğuk kışlar yaşar. İşte Manisa'nın en sıcak ve en soğuk ilçelerinden bazıları:
Manisa'nın En Sıcak İlçeleri:
Turgutlu: Manisa ilinin kuzeyinde yer alan Turgutlu, yaz aylarında oldukça sıcak bir iklim yaşar. Tarım alanlarının yaygın olduğu bu ilçede sıcak yaz günleri sıkça görülür.
Turgutlu (eski adı: Kasaba), Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde Manisa ilinin ilçelerinden biridir. Turgutlu; Tamamı bölgede Ahmetli, Manisa, Kemalpaşa, Saruhanlı, yerel Ödemiş ve Bayındır ilçeleri ile çevrilidir. Ege Denizi 55 km uzunluğunda ve denize uzaklığı 78 metredir. Yüz güzelliği 530 km'dir.
İklim
İlçe Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Kar yağışı ve don olayları nadirdir.
Eğitim
Üniversite Eğitimi:
- Celal Bayar Üniversitesi Hasan Ferdi Turgutlu Teknoloji Fakültesi
- Celal Bayar Üniversitesi Turgutlu Meslek Yüksek Okulu
Ortaöğretim Eğitimi
- Halil Kale Fen Lisesi
- Hasan Ferdi Turgutlu Mesleki Ve Teknik Anadolu Lisesi
- İnci Üzmez Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
- Niyazi Üzmez Anadolu Lisesi
- Selman Işılak Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
- Senem Aka Anadolu Lisesi
- Turgutlu Anadolu Lisesi
- Turgutlu Anadolu İmam-Hatip Lisesi
- Cahit Gönlübol Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
- Turgutlu Lisesi
- Şehit Anıl Barış Çetin Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
- Urganlı Çok Programlı Anadolu Lisesi
- Zübeyde Hanım Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
- Şehit Suat Akıncı Kız Anadolu İmam Hatip Lisesi
| Yıl | Turgutlu Nüfusu | Erkek Nüfusu | Kadın Nüfusu |
|---|---|---|---|
| 2022 | 175.401 | 88.211 | 87.190 |
| 2021 | 172.413 | 86.677 | 85.736 |
| 2020 | 169.882 | 85.289 | 84.593 |
| 2019 | 166.418 | 83.742 | 82.676 |
| 2018 | 163.223 | 82.133 | 81.090 |
| 2017 | 160.183 | 80.668 | 79.515 |
| 2016 | 156.567 | 78.832 | 77.735 |
| 2015 | 153.687 | 77.360 | 76.327 |
| 2014 | 150.460 | 75.583 | 74.877 |
| 2013 | 148.130 | 74.270 | 73.860 |
| 2012 | 146.087 | 73.224 | 72.863 |
| 2011 | 143.990 | 71.994 | 71.996 |
| 2010 | 141.962 | 70.855 | 71.107 |
| 2009 | 140.753 | 70.438 | 70.315 |
| 2008 | 139.897 | 70.135 | 69.762 |
| 2007 | 135.830 | 68.241 |
67.589 |
Ulaşım
Turgutlu, Manisa'ya 30 km, İzmir'e 50 km uzaklıktadır. İlçe merkezinin nüfusu E-23 (İzmir-Ankara) karayolundan, kapasitesi ise İzmir-Uşak-Afyon karayolundan geçmektedir. Demiryolunun İzmir'den Turgutlu'ya kadar 32 km olan ilk kısmı 1863-1865 yılları arasında tescil edilerek 1866 yılında işletmeye açılmıştır. 1873-1875 yılları arasında Alaşehir'e kadar 76 km daha uzatılmıştır. E-93 karayolunda 2 geliş ve 2 gidiş bulunmaktadır. Bütün köylerin yolu vardır ve bütün köy yolları asfalttır. Yollar her mevsim ulaşım açısından avantajlıdır.
Akhisar: Akhisar, Manisa'nın güneybatısında bulunur ve sıcak yaz günleriyle bilinir. Tarım ve ticaretin yoğun olduğu bir ilçedir.
Akhisar, Manisa'nın bir ilçesidir. Kırsal kesimde doksan altı köy, kentte ise dört mahallesi bulunan Akhisar, Manisa il merkezi dışında nüfusun en fazla yaşadığı ilçe olup, nüfusuyla Türkiye'nin yüz otuz sekizinci en kalabalık ilçesidir. 177.419 kişiden. Orta Gediz Havzası'nda Akhisar Ovası üzerinde yer alan kent, güneyde Gölmarmara, güneybatıda Saruhanlı, batıda İzmir'in Aliağa ilçesi, kuzeyde Balıkesir'in Sındırgı ilçesi, kuzeybatıda Kırkağaç ve Soma ile sınır komşusudur. Gördes'le komşular. Akhisar, 1645 km² yüzölçümüyle Manisa'nın en büyük yüz ölçümüne sahip ilçesidir. İlçenin en önemli gelir kaynağı tarımdır. Tarımın yanı sıra hammaddeye dayalı sanayi ve ticaret de ilçenin diğer ekonomik faaliyetleri arasındadır. İlçe topraklarının %47'si tarım arazisi olarak kullanılırken, bu arazilerde çoğunlukla zeytin ve üzüm üretimi yapılıyor.
| Yıl | Akhisar Nüfusu | Erkek Nüfusu | Kadın Nüfusu |
|---|---|---|---|
| 2022 | 177.419 | 89.151 | 88.268 |
| 2021 | 176.000 | 88.452 | 87.548 |
| 2020 | 174.850 | 87.802 | 87.048 |
| 2019 | 173.026 | 86.979 | 86.047 |
| 2018 | 171.381 | 86.195 | 85.186 |
| 2017 | 167.883 | 83.789 | 84.094 |
| 2016 | 166.129 | 82.963 | 83.166 |
| 2015 | 164.557 | 82.043 | 82.514 |
| 2014 | 163.107 | 81.335 | 81.772 |
| 2013 | 161.918 | 80.850 | 81.068 |
| 2012 | 160.620 | 80.075 | 80.545 |
| 2011 | 159.650 | 79.280 | 80.370 |
| 2010 | 158.614 | 78.571 | 80.043 |
| 2009 | 158.857 | 79.016 | 79.841 |
| 2008 | 158.455 | 78.394 | 80.061 |
| 2007 | 157.161 | 77.931 | 79.230 |
Akhisar'a özel coğrafi işaretli ürünler
Domat Zeytini, Akhisar Köfte ve Uslu Zeytini Akhisar'a özeldir.
Saruhanlı: Saruhanlı, Manisa'nın güneydoğusunda yer alır ve yazları oldukça sıcak geçer. Tarım faaliyetleri bu ilçede yaygındır.
Saruhanlı, Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde Manisa iline bağlı bir ilçedir. Bu ilçe, genel olarak tarım faaliyetlerinin yoğun olduğu ve tarihî olarak göçmenlerin yerleştiği bir bölge olarak bilinir. İşte Saruhanlı hakkında detaylı bilgilere sahip bir makale:
Saruhanlı: Manisa'nın Ege'deki Tarım Merkezi
Saruhanlı, Manisa ilinin Ege Bölgesi'nde yer alan bir ilçesidir. Deniz seviyesinden 43 metre yükseklikte kurulmuş olan Saruhanlı'nın genel nüfusu 56.523'dür ve ilçe merkezinin nüfusu ise 14.900 kişidir. İlçe, 890 km² yüzölçümüne sahiptir ve 50 mahalleden oluşur.
Tarihî olarak Osmanlı döneminde 150 haneli bir köy olarak başlayan Saruhanlı, 1956 yılında Manisa'ya bağlı bir ilçe haline gelmiştir. İlçenin nüfusunun büyük bir kısmını Balkan Yarımadası'ndan gelen göçmenler oluşturur. Balkanlardan gelen göçmenler, Saruhanlı'nın demografik yapısını önemli ölçüde etkilemiştir.
Saruhanlı'nın ekonomisi tarıma dayalıdır. Bu ilçede en çok çekirdeksiz üzüm, pamuk ve mısır yetiştirilmektedir. Verimli arazisi ve iklimi, tarımın gelişmesine olanak tanır. Tarım, Saruhanlı'nın ekonomisinde önemli bir rol oynar ve yerel halkın geçim kaynaklarından birini oluşturur.
İlçe, Gediz Ovası üzerine kurulmuş olup, Gediz Nehri'nin önemli bir kolu olan Kumçayı ilçenin kenarından geçmektedir. Saruhanlı'nın coğrafi konumu, tarım için uygun bir ortam sağlar. Aynı zamanda İzmir - İstanbul devlet karayolunun üzerinde yer alır ve Manisa'ya 19 km, Akhisar'a 33 km uzaklıktadır.
Saruhanlı'nın tarihi, (1313-1437) Saruhan Beyliği dönemine kadar uzanmaktadır. Ancak ilçenin kesin kuruluş tarihi belirsizdir. Bölgeye ilk yerleşenler, göçebe geleneği olan insanlardı, ancak zamanla yerleşik yaşam tarım faaliyetleriyle de uğraşmaya başladılar.
Saruhanlı, Türk Kurtuluş Savaşı sırasında önemli bir direniş sergilemiş ve 7 Eylül 1922'de işgalden kurtulmuştur. Bu dönemde bölgeye Balkan ülkeleri ve diğer bölgelerden gelen Türk göçmenleri yerleştirilmeye başlanmıştır. Bu göç hareketi 1960'lı yıllara kadar devam etmiştir.
Saruhanlı'nın nüfusunun büyük bir kısmı Balkan göçmenlerinden oluşurken, yerli halk ve diğer bölgelerden gelen göçmenler de ilçenin nüfusunu oluşturan önemli gruplardır. Nüfusun bir kısmı tarım sezonunda geçici olarak bölgeye gelen işçilerden oluşur.
Saruhanlı, tarihî geçmişi, tarım alanları ve göçmenlerin izleriyle zengin bir kültürel mirasa sahiptir. İlçe, Ege Bölgesi'nin sıcak iklimine sahip olup, tarım ve yerel ekonomisiyle önemli bir rol oynamaktadır. Saruhanlı'nın tarihî, kültürel ve ekonomik dokusu, bölgenin önemli ilçelerinden biri olmasını sağlar.
| Yıl | Saruhanlı Nüfusu | Erkek Nüfusu | Kadın Nüfusu |
|---|---|---|---|
| 2022 | 56.523 | 28.496 | 28.027 |
| 2021 | 56.166 | 28.272 | 27.894 |
| 2020 | 55.970 | 28.093 | 27.877 |
| 2019 | 55.340 | 27.830 | 27.510 |
| 2018 | 54.660 | 27.388 | 27.272 |
| 2017 | 54.259 | 27.187 | 27.072 |
| 2016 | 53.921 | 27.032 | 26.889 |
| 2015 | 53.692 | 26.850 | 26.842 |
| 2014 | 53.684 | 26.830 | 26.854 |
| 2013 | 53.821 | 26.990 | 26.831 |
| 2012 | 54.160 | 27.027 | 27.133 |
| 2011 | 54.343 | 26.923 | 27.420 |
| 2010 | 55.386 | 27.381 | 28.005 |
| 2009 | 56.584 | 28.193 | 28.391 |
| 2008 | 58.149 | 28.955 | 29.194 |
| 2007 | 58.205 | 29.054 | 29.151 |
Manisa'nın En Soğuk İlçeleri:
Demirci: Manisa'nın doğusunda bulunan Demirci ilçesi, yüksek rakımlı bir bölgede yer aldığından kışları soğuk geçer. Kar yağışı da sıkça görülür.
Manisa iline bağlı olan Demirci ilçesi, zengin tarihi izlere ve kültürel mirasa sahiptir. İlçenin merkezi, Demirci Dağı'nın batı eteklerinde yer alır ve tarih öncesi dönemlerden bu yana yerleşim alanı olarak kullanılmıştır. Yontma Taş, Cilalı Taş, Bakır ve Tunç devirleri bu bölgede yaşanmıştır.
Tarihi dönemler boyunca Demirci, birçok farklı uygarlığın egemenliği altına girmiştir. Hititler, Frigler, Lidyalılar, Persler, İskender'in İmparatorluğu, Bergama Krallığı ve Bizans İmparatorluğu, ilçenin tarihinde iz bırakmış olan medeniyetlerdir. Bu zengin tarihi miras, Demirci'nin kültürel çeşitliliğini yansıtmaktadır.
Anadolu'nun Türkleşme süreci sırasında, Demirci bölgesi Türk egemenliği altına girmiştir. Bu dönemde bölge, özellikle Anadolu Beylikleri döneminde önemli bir yerleşim yeri olmuştur. Saruhanoğulları, Demirci ve çevresini 1310 yılından sonra yönetmiştir.
Karesioğulları döneminde Demirci ve çevresi Osmanlı İmparatorluğu'na bağlanmıştır. Osmanlı döneminde, ilçe Yıldırım Beyazıt döneminde Hızır Şah'a verilmiş ve bu dönemde kültürel ve tarihi yatırımlar gerçekleştirilmiştir. Hızır Şah zamanında Demirci, çeşitli vakıf yapılarına ev sahipliği yapmıştır.
Osmanlı belgeleri, Hızır Şah'ın döneminde Demirci'nin önemli bir yere sahip olduğunu göstermektedir. Ancak 1410 yılında Hızır Şah'ın ölümü, ilçenin yönetiminde değişikliklere neden olmuştur. Bu dönemde Karesioğulları'nın egemenliği sona ermiştir ve Saruhanoğulları'nın hâkimiyeti de son bulmuştur. Böylece Demirci, Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı olarak 1595 yılına kadar, yani Yunan işgaline kadar Osmanlı egemenliğinde kalmıştır.
Demirci, Kurtuluş Savaşı sırasında sürekli işgal altında kalmamış ve özellikle Demirci Kaymakamı İbrahim Ethem liderliğindeki akıncılar sayesinde Yunan işgaline karşı başarılı bir direniş göstermiştir. Bu direniş, Demirci'nin Kurtuluş Savaşı'nın en sıkıntılı dönemlerinde bir umut ışığı olmuş ve Bursa'nın Yunan işgali altına girdiği sırada Türkiye Büyük Millet Meclisi'ni heyecanlandırmıştır. Demirci zaferi, Bursa'nın işgalden kurtarılması ve Türk milletinin moral bulmasına katkı sağlamıştır.
Demirci, tarihi ve kültürel değerlerle dolu bir ilçe olarak, Türkiye'nin zengin tarihini yansıtan bir öneme sahiptir. Bugün, bu ilçe hem tarih severlere hem de kültür turistlerine pek çok ilginç hikaye ve mekân sunmaktadır.
| Yıl | Demirci Nüfusu | Erkek Nüfusu | Kadın Nüfusu |
|---|---|---|---|
| 2022 | 36.620 | 17.706 | 18.914 |
| 2021 | 37.021 | 17.639 | 19.382 |
| 2020 | 39.258 | 18.345 | 20.913 |
| 2019 | 40.048 | 18.604 | 21.444 |
| 2018 | 41.135 | 19.424 | 21.711 |
| 2017 | 41.129 | 19.097 | 22.032 |
| 2016 | 41.679 | 19.487 | 22.192 |
| 2015 | 42.278 | 19.737 | 22.541 |
| 2014 | 43.027 | 20.157 | 22.870 |
| 2013 | 43.628 | 20.596 | 23.032 |
| 2012 | 49.041 | 23.388 | 25.653 |
| 2011 | 49.562 | 23.744 | 25.818 |
| 2010 | 50.454 | 24.287 | 26.167 |
| 2009 | 50.533 | 24.223 | 26.310 |
| 2008 | 50.539 | 24.570 | 25.969 |
| 2007 | 51.958 | 25.165 | 26.793 |
Gölmarmara: Gölmarmara ilçesi, Manisa'nın batısında, Ege kıyılarına yakın bir konumda bulunur. Ancak kış aylarında sıcaklık düşer ve soğuk günler yaşanabilir.
Gölmarmara, Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde Manisa ilinin ilçelerinden biridir.
Gölmarmara, Manisa ilinin en küçük ilçelerinden biridir. Adını ilçe sınırları içerisinde yer alan Marmara Gölü'nden almaktadır. İlçe Ege Bölgesi'nin kuzeybatısında yer almaktadır. Batıda Saruhanlı, bölgede Akhisar ve Gördes, Salihli, Ahmetli ve Turgutlu'nun bir kısmı bulunmaktadır. İlçe, Marmara Dağı'nın eteklerinde kurulmuş olmasına rağmen sürekli bir ovaya yayılmaktadır.
| Yıl | Gölmarmara Nüfusu | Erkek Nüfusu | Kadın Nüfusu |
|---|---|---|---|
| 2022 | 15.193 | 7.671 | 7.522 |
| 2021 | 15.197 | 7.661 | 7.536 |
| 2020 | 15.335 | 7.720 | 7.615 |
| 2019 | 15.212 | 7.675 | 7.537 |
| 2018 | 15.247 | 7.660 | 7.587 |
| 2017 | 15.243 | 7.648 | 7.595 |
| 2016 | 15.225 | 7.639 | 7.586 |
| 2015 | 15.224 | 7.594 | 7.630 |
| 2014 | 15.384 | 7.677 | 7.707 |
| 2013 | 15.449 | 7.712 | 7.737 |
| 2012 | 15.609 | 7.761 | 7.848 |
| 2011 | 15.749 | 7.792 | 7.957 |
| 2010 | 15.837 | 7.808 | 8.029 |
| 2009 | 15.993 | 7.894 | 8.099 |
| 2008 | 16.014 | 7.867 | 8.147 |
| 2007 | 16.087 | 7.923 | 8.164 |
Kırkağaç: Kırkağaç, Manisa'nın kuzeybatısında yer alır ve kışları oldukça soğuk geçebilir. Kar yağışı da gözlemlenebilir.
Kırkağaç, Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde Manisa ilinin ilçelerinden biridir. Manisa'nın küçük ilçelerinden biridir. Nüfusu 38.000 civarındadır. Kendi adını taşıyan ovada ve Yund Dağı'nın eteklerinde kurulmuştur.
| Yıl | Kırkağaç Nüfusu | Erkek Nüfusu | Kadın Nüfusu |
|---|---|---|---|
| 2022 | 37.645 | 18.871 | 18.774 |
| 2021 | 37.699 | 18.907 | 18.792 |
| 2020 | 38.245 | 19.198 | 19.047 |
| 2019 | 38.459 | 19.231 | 19.228 |
| 2018 | 39.790 | 20.418 | 19.372 |
| 2017 | 42.716 | 23.232 | 19.484 |
| 2016 | 43.436 | 23.883 | 19.553 |
| 2015 | 43.274 | 23.699 | 19.575 |
| 2014 | 45.730 | 25.936 | 19.794 |
| 2013 | 46.160 | 26.120 | 20.040 |
| 2012 | 44.991 | 24.851 | 20.140 |
| 2011 | 47.165 | 26.844 | 20.321 |
| 2010 | 65.542 | 45.040 | 20.502 |
| 2009 | 47.148 | 26.659 | 20.489 |
| 2008 | 41.964 | 21.341 | 20.623 |
| 2007 | 50.903 | 30.275 | 20.628 |
Manisa ilinin sıcak ve soğuk ilçeleri, coğrafi konumlarına ve rakımlarına bağlı olarak değişkenlik gösterebilir. Bu nedenle en sıcak ve en soğuk ilçeler yıllık olarak değişebilir ve güncel hava koşullarına bağlıdır
