Geçen günlerde bir sosyal platformunda gördüğüm bir yorum beni derinden yaraladı. İzlediğim şey bir soru kitapçığı tanıtım videosuydu. Buraya kadar bir sorun yok ama altında bir yorum vardı;
“Babam eve ekmeği bile zor alırken ben bu kitabı babama nasıl al diyeceğim”
Ah çocuk…
Okulu bitireli biraz zaman oldu. Yüksek lisansımı yaparken çoğu kitabımı da internet üzerinden okuma şansım olduğu için uzun zamandır kitap almadığımı fark ettim. Çoğu şeyin pahalılaşmasına hepimiz alıştık ama kitapları hiç düşünmemiştim.
Sınava hazırlanan çocuklar ne yapmalı? Bol bol örnek soru çözmeli. Tamam internet derya deniz ama onlarda üyelik istiyor. Yine aynı kapı.
Bu çocuk oyuncak istemiyor, kıyafet istemiyor, şekerleme istemiyor (ki bunları da istemek hakkı) kitap istiyor, okumak istiyor, çalışmak istiyor, soru çözmek istiyor.
En acısı da kendisi de bu durumun farkında. Kim bilir daha kaç çocuğumuz bu halde? Ben düşün düşün işin içinden çıkamadım. Size bol şans!